OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA I MŁODZIEŻOWA ORKIESTRA DĘTA

W 1955 roku podjęto uchwałę o budowie nowej remizy. Budowę rozpoczęto w 1959 roku, a oddano do użytku w 1964 roku. Dalsze przebudowy i modernizacje obiektu przeprowadzana w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych i dwutysięcznych.
Aktualnie jednostka posiada samochód gaśniczy IVECO GBA 3/24, STAR 244 GBA – 2,3/20 oraz samochód ratowniczo-gaśniczy LUBLIN – 2 GLBA – 05/40. Na wyposażeniu jednostki są również: agregat prądotwórczy, pompa pływająca, pompa szlamowa, wentylator oddymiający, aparaty powietrzne, radiostacje i radiotelefony oraz inny niezbędny sprzęt ppoż. Od 1995 roku jednostka włączona jest do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
W budynku remizy na parterze są dwa garaże na samochody pożarnicze, kotłownia, pomieszczenia sanitarne i świetlica dla orkiestry. Na piętrze: sala widowiskowa, kuchnia z zapleczem, świetlica i biuro zarządu.

Do największych osiągnięć orkiestry zaliczyć należy :
I miejsce w Międzywojewódzkim festiwalu orkiestr dętych w Busku-Zdroju w 2004 roku i Lelowie w 2005 roku.
Grand PRIX II międzynarodowego festiwalu orkiestr dętych „Złota Trąbka” w Kozach w 2005r
II miejsce na XIX Ogólnopolskim festiwalu orkiestr dętych w Krynicy w 2007 roku, oraz wiele innych wyróżnień w latach następnych.
KOŁO GOSPODYŃ WIEJSKICH

Prowadzi wypożyczalnie naczyń, obrusów, nakryć stołowych i sprzętu gospodarstwa domowego. Blisko współpracuje ze wszystkim organizacjami społecznymi świadcząc na ich rzecz usługi kulinarne. Zarząd Koła organizuje również dla swych członkiń liczne wyjazdy turystyczne.
Członkinie Koła Gospodyń Wiejskich ubrane w stroje ludowe uczestniczą w uroczystościach kościelnych nawiązując w ten sposób do kultury ludowej.

Wówczas zaczęto spotykać się w kuchni Wiejskiego Domu Kultury ,by przygotowywać repertuar na występy w następnym roku z okazji święta „8 Marca- Dnia Kobiet”, które to organizowane jest od szeregu lat dla członkiń Koła.
Mecenat nad Zespołem pełni Gminny Ośrodek Kultury w Wilamowicach, Wiejski Dom Kultury w Pisarzowicach oraz Rada Sołecka w Pisarzowicach. Tworzy go na 2017 rok, 25 osób w większości to członkinie KGW w Pisarzowicach oraz młodzież. Warto dodać, że w zespole występują także panie mieszkające w Kozach i Bielsku-Białej. Kierownikiem muzycznym oraz akompaniatorem jest Stanisław Olearczyk. Kierownikiem zespołu jest Cecylia Puzoń, choreografem pani Bogusława Kubiczek.
Repertuar Zespołu to ponad 320 różnych pieśni i piosenek prezentujących folklor pogranicza śląsko-krakowsko-beskidzkiego.
Teksty piosenek zdobywa p.Stanisław Olearczyk z różnych źródeł, często też tworzy je sam na potrzeby określonej imprezy okolicznościowej.
Tematy piosenek opowiadają o zaletach życia wiejskiego, o pracy w gospodarstwie, o radościach, smutkach i tęsknotach, jakimi wypełnione jest codzienne życie.
W repertuarze Zespołu znajdują się sentymentalne ballady, figlarne i czasami rubaszne przyśpiewki, a lekki taniec w takt śpiewanej melodii, daje okazję do wspólnej zabawy.
Zespół na przestrzeni swej działalności występował na różnych scenach, a to w Polsce, Słowacji i Czechach; rok rocznie na przeglądach zespołów KGW ,które to organizuje RZRKiOR w Bielsku-Białej oraz WZRKiOR w Katowicach czy na imprezie cyklicznej Wilamowskie Śmiergusty”.
Występował na Międzynarodowym Festiwalu Spółdzielczych Zespołów Artystycznych, którego organizatorem jest Teatr Zdrojowy –Centrum Kultury i Promocji w Polanicy Zdroju, Krajowa Rada Spółdzielcza w Warszawie i Magazyn ”Tęcza Polska”, występował w Krakowie podczas Targów Sztuki Ludowej, a od przeszło 15 lat występuje na Festiwalu Dychových Hudieb Okolo Súče na Słowacji.
Ponadto Zespół promuje naszą miejscowość ,Gminę Wilamowice i Region na różnych scenach artystycznych małych i dużych; w Wiśle, Brennej, Ustroniu, Katowicach-Nikiszowcu, Mikołowie, Suszcu, Makowie Podhalańskim.
KOŁO EMERYTÓW I RENCISTÓW

„Ciekawe wykłady, tańce i wycieczki,
Są tam szwarni chłopcy i piękne dzieweczki.
Stypendyści z ZUS-u wesoło śpiewają,
Bo tutaj swój urlop radośnie spędzają.
Wiwat Akademio! Wiwat wszystkie stany,
Co komu do tego – ile latek mamy.
LUDOWY KLUB SPORTOWY „PIONIER”

Poza seniorami w klubie są drużyny juniorów, trampkarzy, żaków starszych i żaków młodszych. Dla dzieci i młodzieży organizowane są corocznie obozy sportowe. Klub posiada dwa boiska piłkarskie. Obok pawilonu sportowego jest licznie odwiedzany przez dzieci plac zabaw, oraz siłownia zewnętrzna.
Na boisku wybudowana została nowoczesna estrada koncertowa z całym zapleczem socjalno-gospodarczym . Tu odbywają się wszystkie imprezy kulturalno-rekreacyjne.
W 2015 roku powstała piękna zadaszona trybuna dla kibiców na 200 miejsc.
Docelowo planuje się stworzenie dużego kompleksu oświatowo – rekreacyjno - sportowego na terenie od szkoły do obiektu sportowego.
UCZNIOWSKI KLUB SPORTOWY im. „PTG SOKÓŁ”

Na szczególną uwagę zasługuje prężnie działająca sekcja JUDO. Młodzi adepci tej sztuki walki są już licznymi medalistami zawodów regionalnych, wojewódzkich, ogólnopolskich a także międzynarodowych.
KOŁO ŁOWIECKIE „KNIEJA”

KOŁO PSZCZELARZY „BARTNIK”
Teren Pisarzowic o powierzchni 1384 ha rozpatrując jako pastwisko pszczele należy skorygować o powierzchnię stawów, dróg, placów, trawników, połaci dachowych. Rzeczywistym pastwiskiem żywiącym 178 rodzin pszczelich są bowiem tylko uprawy polowe, a tych nie jest za wiele. Analizując osiągniętą w ciągu roku wydajność z pastwisk widać że nasze pszczoły korzystają z pastwisk z sąsiednich miejscowości. Dlatego ważną rzeczą jest wzbogacanie bazy pożywkowej w terenie poprzez prowadzenie nasadzeń drzew i krzewów o dużej wydajności miodowej oraz roślin miododajnych np. facelii, gryki itp. Musimy pamiętać o tym że promień zasięgu lotu pszczół to tylko 3000 metrów.
Bardzo istotną sprawą jest przygotowanie fachowe pszczelarzy, a szczególnie w zakresie chorób pszczół. Przy chowie otwartym jedna zapaskudzona rodzina jest w stanie zarazić pasieki w promieniu kilku kilometrów, a w pierwszej kolejności rodziny o największej sile.
W ostatnich latach nastąpiło masowe wymieranie rodzin pszczelich w kilkudziesięciu krajach świata. Podejrzewa się o to wirusy, warrozę, nosemę, środki chemiczne, a nawet rośliny modyfikowane genetycznie. Jeżeli taki stan utrzyma się dłużej może nastąpić wypszczelenie i to na długie lata. Zapylanie przejmie wiatr. Musimy pamiętać o tym że pszczoła to nie tylko miód. To również jakże ważne w przyrodzie zapylanie kwiatów.
FUNDACJA „Krzyż Dziecka”

Zarząd ma świadomość jak wiele osób, w szczególności chorych i cierpiących dzieci potrzebuje pomocy. Wiele rodzin nie jest w stanie podjąć walkę z chorobą, sprostać kosztom leczenia i rehabilitacji. Właśnie wychodząc naprzeciw tym potrzebom powstała Fundacja.
KÓŁKO ROLNICZE

SZKOŁA PODSTAWOWA I GIMNAZJUM
Pierwsze źródłowe informacje o szkole w Pisarzowicach pochodzą z roku 1513. Mieściła się w dwuizbowej drewnianej chacie zbudowanej na gruncie przykościelnym. Przeżywała różne koleje losu, ale zawsze była ośrodkiem aktywności społeczno kulturalnej wsi.
Ponieważ od połowy lat pięćdziesiątych zwiększała się liczba dzieci, konieczne było wybudowanie nowej szkoły. W roku 1958 na sesji Gromadzkiej Rady Narodowej w Pisarzowicach powołany został Komitet Budowy. Po uzyskaniu niezbędnych pozwoleń przystąpiono do pracy. Budowa trwała dwa lata. Uroczystość oddania szkoły pomnika tysiąclecia do użytku odbyła się 7 października 1962r. Znajduje się tutaj 17 klas lekcyjnych, sala gimnastyczna, sala do prowadzenia zajęć gimnastyki korekcyjnej, świetlica, biblioteka oraz kuchnia z jadalnią i pomieszczenia biurowe.
W 1999r utworzono sześcioletnią szkołę podstawową i trzyletnie gimnazjum. W 2005 roku obu szkołom nadano imię naszego wielkiego rodaka Jana Pawła II.
W 2009 roku rozpoczęto rozbudowę szkoły. Powstaje nowoczesna sala gimnastyczna i 6 klas lekcyjnych pod potrzeby gimnazjum.
Szkoła podstawowa należy do grupy szkół partnerskich realizujących projekt „Nasze dziedzictwo a wspólnota europejska” w ramach projektu Sokrates – Comenius. Obie szkoły uczestniczą obecnie w realizacji projektu „Wilamowice, edukacja, rozwój” realizowanego w ramach Narodowej Strategii Spójności Kapitał Ludzki. Kadra nauczycielska o wysokich kwalifikacjach pedagogicznych daje gwarancję zdobywania przez uczniów wszechstronnej wiedzy, a świadczą o tym wyniki egzaminów końcowych. W 2015 roku obie placówki otrzymały do dyspozycji nowoczesny obiekt sportowy.
PRZEDSZKOLE PUBLICZNE
Mieści się w dawnym budynku szkolnym wybudowanym w 1845 roku. Funkcjonuje od 1963 roku. Wyremontowane i rozbudowane w latach siedemdziesiątych jest miejscem, gdzie najmłodsi mieszkańcy Pisarzowic przygotowują się do obowiązku szkolnego. Budynek otoczony jest dużym ogrodem, który jest miejscem zabaw. Placówka posiada dobrze wyposażone sale zajęć, atrakcyjne środki dydaktyczne i bogatą bibliotekę. Z uwagi na dużą ilość dzieci istniała pilna potrzeba rozbudowy przedszkola. Z pomocą przyszedł ksiądz proboszcz, który przy udziale mieszkańców wyremontował i zaadoptował pod potrzeby przedszkola budynek starej plebani i wydzierżawił go gminie. W chwili obecnej w siedmiu oddziałach pracą wychowawczo-dydaktyczną objętych jest 170 dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Przedszkole zapewnia rodzicom i dzieciom pomoc specjalistów w różnych dziedzinach. Dzieci objęte są opieką stomatologiczną i pielęgniarską, a rodzice mogą skorzystać z porad pedagoga, psychologa czy logopedy. Dzieci mogą także uczestniczyć w zajęciach dodatkowych takich jak gimnastyka korekcyjna, rytmika i język angielski.
WIEJSKI DOM KULTURY
Mieści się w byłym budynku gromadzkim, a odnowiony i zagospodarowany został z inicjatywy Rady Sołeckiej w latach 1985 – 1988. Obecnie działa pod egidą Gminnego Ośrodka Kultury w Wilamowicach, a kieruje nim bardzo aktywnie pani Urszula Kucharska. Jego stałe formy pracy to : teatr dzieci i młodzieży „Debiucik” , oraz „Bezimienni”, fitnes dla pań, mażoretki, zespół folklorystyczny „Pisarzowianki”, warsztaty teatralne, aerobik dla pań i dziewcząt, kurs tańca towarzyskiego grupa młodsza i grupa dla dorosłych, język angielski, zajęcia plastyczne oraz ciesząca się dużym powodzeniem Akademia Złotego wieku, gdzie na wykłady chodzi grupa około 50-ciu emerytów.
Funkcjonują także w Pisarzowicach: dwie apteki, ośrodek zdrowia wraz z karetką pogotowia, biblioteka publiczna, filia banku spółdzielczego i poczta.
PARAFIA
Ściśle z założeniem wsi związane są początki parafii pod wezwaniem św. Marcina. Szczególnie rozwinął się kult Matki Boskiej Szkaplerznej, której obraz zdobił ołtarz główny świątyni. Nadszedł jednak tragiczny sierpniowy dzień 1965 roku, kiedy pożar doszczętnie strawił bezcenny zabytek kultury materialnej i duchowej jakim był drewniany kościół.
Zaraz czynione były starania o zgodę na budowę nowego kościoła, które uwieńczone zostały sukcesem. Budowa obecnej świątyni realizowana była w latach 1968 –1973 wg projektu Zigniewa Zguda z Krakowa. Wystrój kościoła projektował Andrzej Dzięgielewski.
10 listopada 1973 roku metropolita krakowski Karol Wojtyła dokonał konsekracji nowego kościoła. Jest to kościół budowany w myśl zaleceń II Soboru Watykańskiego, ołtarz jest widoczny z każdego miejsca w kościele. Świątynia swym kształtem przypomina łódź Piotrową. Treścią malowideł ściennych są obrazy biblijne. W latach osiemdziesiątych parafianie ufundowali organy, dzwony, ławki i ogrodzenie, natomiast w latach dziewięćdziesiątych odnowiono polichromię i wstawiono do okien monumentalne witraże.
W 2014 roku kościół zyskał nowe piękne prezbiterium. Powstała też kaplica św. Jana Pawła II.